Zoekresultaten - Longstreet, James, 1821-1904

James Longstreet

James Longstreet (Edgefield District (South Carolina), 8 januari 1821 – Gainesville (Georgia), 2 januari 1904) was een beroepsmilitair en een van de meest vooraanstaande Zuidelijke generaals van de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was naast Stonewall Jackson de belangrijkste korpscommandant onder generaal Robert E. Lee die hem zijn "Old War Horse" noemde. Hij nam bijna aan alle veldslagen deel van het Army of Northern Virginia aan het oostelijke front. Hij werd ook naar het westelijke front gestuurd om het Army of Tennessee onder leiding van Braxton Bragg bij te staan.

Hij studeerde aan de United States Military Academy in West Point en diende tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog in het United States Army. Hij raakte gewond tijdens de Slag om Chapultepec. Tijdens zijn herstel huwde hij zijn eerste vrouw Louise Garland. Tijdens de jaren 1850 diende hij in het Zuidwesten. Toen de Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak, nam hij in juni 1861 ontslag uit het leger en nam hij dienst in het Confederate States Army. Hij boekte een eerste overwinning bij Blackburn's Ford in juli en speelde een kleine rol in de Eerste Slag bij Bull Run.

Tijdens de Slag bij Seven Pines nam hij per ongeluk de verkeerde weg waardoor hij te laat arriveerde op het slagveld. Maar in de zomer van 1862 speelde hij een doorslaggevende rol tijdens de Zevendagenslag waarbij de Noordelijke opmars naar Richmond gestopt werd. Zijn tegenaanval brak de Noordelijke slaglinie tijdens de Tweede Slag bij Bull Run in augustus en hij nam een defensieve rol op in Antietam en Fredericksburg. Hij speelde geen grote rol in de Zuidelijke overwinning bij Chancellorsville omdat zijn eenheden Suffolk belegerden. In juli 1863 was hij het oneens met de aanpak tijdens de Slag bij Gettysburg waar hij tegen zijn zin verschillende frontale aanvallen coördineerde op de Noordelijke stellingen. Na deze slag vroeg hij zijn overplaatsing naar het westelijke front om generaal Braxton Bragg bij te staan. Dankzij zijn aanval wonnen de Zuidelijken bij Chickamauga. De Knoxvilleveldtocht was echter geen succes. Toen hij ruzie kreeg met Bragg werden Longstreet en zijn mannen teruggestuurd Robert E. Lee. Longstreet raakte ernstig gewond tijdens de Slag in de Wildernis toen hij onder vuur genomen werd door Zuidelijke soldaten. Na zijn herstel diende hij nog in de Richmond-Petersburgveldtocht en de Appomattoxveldtocht.

Na de oorlog was hij een van de weinige leiders uit het verslagen Zuiden die hun medewerking verleenden aan de regering van de Verenigde Staten, die hij diende als bestuurder en diplomaat. Zijn kritische publicaties omtrent de prestaties van Lee werden slecht onthaald door zijn Zuidelijke collega’s. Zijn reputatie in de Zuidelijke staten verslechterde nog meer toen hij Afro-Amerikaanse militietroepen aanvoerde tijdens de anti-reconstructierellen die uitmondde in de Slag om Liberty Place in 1874. De voorstanders van de Lost Causebeweging hielden vol dat Longstreets acties bij Gettysburg een van de hoofdoorzaken was van de Zuidelijke nederlaag. Op late leeftijd trouwde hij met Helen Dortch Longstreet die alles in het werk zou stellen om het imago van haar man op te poetsen. Nu wordt hij door historici beschouwd als een van de beste tactische bevelhebbers van de oorlog. Door Wikipedia aangeleverd