ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا در پی استفاده از ارتزهای پا با درجات سختی متفاوت طی فاز اتکای دویدن
ارتزهای پا با درجات مختلف سختی بهصورت گستردهای جهت درمان ناهنجاریها و آسیبهای اندام تحتانی مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما اثر آن‌ها بر هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل هنوز به طور واضح بیان نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی بر الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا طی...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute,
2020-01-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | ارتزهای پا با درجات مختلف سختی بهصورت گستردهای جهت درمان ناهنجاریها و آسیبهای اندام تحتانی مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما اثر آن‌ها بر هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل هنوز به طور واضح بیان نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی بر الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا طی فاز اتکای دویدن بود. 15 نفر مرد ورزشکار سالم برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. هماهنگی و تغییرپذیری با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته طی دویدن با درجات متفاوت کفی (سخت، نیمه سخت و نرم) از دادههای سینماتیک تعیین شد. نتایج نشان داد کفی سخت، نرم و نیمه سخت در فاز 25 درصد اول مرحله اتکا فاز به ترتیب باعث افزایش 95، 179 و 220 درصدی در فاز نسبی پیوسته بین مفصلی اینورژن: اورژن مچ پا و تارسومتاتارسال نسبت به شرایط دویدن بدون کفی شدند (001/0≥p ). نتایج بهطور کلی نشان داد درجات متفاوت سختی کفی میتواند از طریق تغییر در الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل پا، مکانیک اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین توجه به درجه سختی کفی هنگام استفاده از وسایل ارتوتیکی اهمیت ویژه دارد. |
|---|---|
| Item Description: | 2322-1658 2538-1512 10.22089/smj.2021.9647.1450 |