تاثیر چهار هفته تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر سطح مقطع آناتومیکی عضلات محدود نشده مجاور در مردان فعال

زمینه و هدف: تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون، پاسخ و رهاسازی هورمون های آنابولیک را تحریک و هایپرتروفی را در عضلات محدود شده افزایش می دهد؛ با این وجود، تاثیر این شیوه تمرینی بر عضلات محدود نشده مجاور، کمتر بررسی شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر سطح مقطع...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: رضا مقیمی (Author), حمید رجبی (Author), صادق امانی (Author)
Format: Book
Published: University of Birjand, 2022-09-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_1b4dc69df10a4d9aaf4cb25a58d70d6f
042 |a dc 
100 1 0 |a رضا مقیمی  |e author 
700 1 0 |a حمید رجبی  |e author 
700 1 0 |a صادق امانی  |e author 
245 0 0 |a تاثیر چهار هفته تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر سطح مقطع آناتومیکی عضلات محدود نشده مجاور در مردان فعال 
260 |b University of Birjand,   |c 2022-09-01T00:00:00Z. 
500 |a 2383-0182 
500 |a 2538-4694 
500 |a 10.22077/jpsbs.2021.4226.1625 
520 |a زمینه و هدف: تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون، پاسخ و رهاسازی هورمون های آنابولیک را تحریک و هایپرتروفی را در عضلات محدود شده افزایش می دهد؛ با این وجود، تاثیر این شیوه تمرینی بر عضلات محدود نشده مجاور، کمتر بررسی شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر سطح مقطع آناتومیکی عضلات محدود نشده مجاور در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: تعداد 16 مرد جوان 25 تا 30 ساله به طور تصادفی به دو گروه (8 نفره) شامل گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا و تمرین مقاومتی با شدت پایین همراه با محدودیت جریان خون تقسیم شدند. هر دو گروه حرکات پرس سینه و اسکوات را سه جلسه در هفته و به مدت چهار هفته اجرا کردند. گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا، سه نوبت 10 تکراری با شدت 75% قدرت بیشینه، و گروه با محدویت جریان خون، چهار نوبت 30، 15، 15 و 15 تکراری با شدت 30%  قدرت بیشینه را برای هر حرکت اجرا کردند. در گروه با محدودیت جریان خون، فشار محدودکننده در شروع تمرینات 50% فشار انسداد شریانی استراحتی افراد در نظر گرفته شد و بتدریج در خلال چهار هفته، به 80% فشار انسداد شریانی استراحتی افزایش یافت. در شروع و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، سطح مقطع عضلات سه سر بازویی، سینه ای بزرگ، چهار سر ران و سرینی بزرگ با دستگاه MRI اندازه گیری شد. داده ها با آزمون t همبسته و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری p<0/05 بررسی گردید. یافته ها: پس از چهار هفته، افزایش معنی داری در سطح مقطع عضلات سه سر بازویی، چهار سر رانی، سینه ای بزرگ و سرینی بزرگ هم در گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا (به ترتیب با 4%، 5/7%،10%، 10%) و هم گروه  محدودیت جریان خون (به ترتیب با 11%، 12%، 18%، 22%) مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسدکه اثرات آنابولیکی ناشی از تمرینات با محدودیت جریان خون به صورت موضعی محدود نمی شود و می تواند به عضلات مجاور درگیر در تمرین که مستقیما تحت تاثیر محدودیت جریان خون نیستند، انتقال یابد. 
546 |a FA 
690 |a تمرین با محدودیت جریان خون 
690 |a هایپرتروفی عضلانی 
690 |a سطح مقطع عضلانی 
690 |a عضلات محدود نشده 
690 |a Sports medicine 
690 |a RC1200-1245 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش, Vol 10, Iss 23, Pp 20-30 (2022) 
787 0 |n https://jpsbs.birjand.ac.ir/article_2098_a9931f8e149a32aaa510b389b4387c17.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2383-0182 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2538-4694 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/1b4dc69df10a4d9aaf4cb25a58d70d6f  |z Connect to this object online.