Zasada wierności Bogu i wierności człowiekowi w polskiej katechezie
W ostatnich dziesięcioleciach XX wieku katecheza europejska odniosła wielkie i głębokie sukcesy zmiany. Ruch kerygmatyczny przyniósł nam przekonanie, że katecheza, aby móc mieć swoją prawdziwą tożsamość, powinna przybierać najwyraźniejszy wymiar biblijny, czyli otwartość do Boga żywe...
Saved in:
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Book |
Published: |
The Francis de Sales Scientific Society (TNFS.PL),
2001-06-01T00:00:00Z.
|
Subjects: | |
Online Access: | Connect to this object online. |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | W ostatnich dziesięcioleciach XX wieku katecheza europejska odniosła wielkie i głębokie sukcesy zmiany. Ruch kerygmatyczny przyniósł nam przekonanie, że katecheza, aby móc mieć swoją prawdziwą tożsamość, powinna przybierać najwyraźniejszy wymiar biblijny, czyli otwartość do Boga żywego i obecnego w życiu ludzi. Zamiast tak zwanego "zwrotu antropologicznego" starali się podkreślić znaczenie wymiaru ludzkiego, zasady, która miałaby skutkować głęboka wrażliwość na wszystkie najważniejsze momenty całej ludzkiej i chrześcijańskiej egzystencji. Z tych dwóch zrodziła się w latach siedemdziesiątych podwójna zasada katechetyczna: "katecheza wierna Bogu i wierność człowiekowi". W Polsce pierwszym, który poinformował o tym wszystkich katechetów był ks Roman Murawski SDB, profesor katechetyki Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (dziś Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Wyjaśniając to w swoich artykułach, udało mu się stworzyć ogromne zainteresowanie, tak że dziś jest znana i wykorzystywana w katechezie. |
---|---|
Item Description: | 10.21852/sem.2001.02 1232-8766 2450-1328 |