بررسی نقش راهبردهای نیروی کار احساسی بر قصد ترک شغل مربیان ورزشی (با نقش میانجی گری تحلیل رفتگی شغلی)
هدف پژوهش حاضر، بررسی راهبردهای نیروی کار احساسی بر قصد ترک شغل مربیان ورزشی با میانجیگری متغیر تحلیل رفتگی بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ مربیان ورزشی فعال در سطح استان آذربایجان شرقی بودند که به صورت هدفمند 301 نفر از بین آنها به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شد. برای جمعآوری اطلاعات کار احساس...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute,
2020-02-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | هدف پژوهش حاضر، بررسی راهبردهای نیروی کار احساسی بر قصد ترک شغل مربیان ورزشی با میانجیگری متغیر تحلیل رفتگی بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ مربیان ورزشی فعال در سطح استان آذربایجان شرقی بودند که به صورت هدفمند 301 نفر از بین آنها به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شد. برای جمعآوری اطلاعات کار احساسی از پرسشنامههای برادریج و لی (2002) و دیفندورف و همکاران (2005) برای متغیر تحلیل رفتگی مربیان از پرسشنامۀ محقق ساخته و برای ارزیابی قصد ترک شغل مربیان نیز از پرسشنامۀ میر و همکاران (1993) استفاده شد. همچنین، روایی و پایایی تمامی پرسشنامهها بررسی و تأیید شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد بازیگری سطحی به صورت مثبت و مستقیم بر تحلیل رفتگی مربیان و به صورت غیرمستقیم بر قصد ترک شغل مربیان تأثیر معنادار دارد. بازیگری عمیق نیز به صورت منفی و مستقیم بر تحلیل رفتگی و به صورت غیرمستقیم بر قصد ترک شغل مربیان تأثیرگذار بود اما مؤلفه بیان واقعی تأثیری به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر تحلیل رفتگی و قصد ترک شغل مربیان نداشت. |
|---|---|
| Item Description: | 2345-2978 2538-1504 10.22089/spsyj.2020.7995.1864 |