ارتباط فعالیت فیزیکی متوسط با الگو و نشانه های قاعدگی مستخدمین زن بیمارستان های زاهدان

• Main Authors: شهین دخت نوابی ریگی (Author), فتیحه کرمان ساروی (Author), شهلا شفیعی (Author), زهرا علیمرادی (Author)
• Format: Book
• Published: Mashhad University of Medical Sciences, 2012-11-01T00:00:00Z.
• Subjects: article
• Online Access: Connect to this object online.
• Notes: 1680-2993; 2008-2363; 10.22038/ijogi.2012.69
• Keywords: الگوی قاعدگی; بیمارستان; فعالیت حرکتی; قاعدگی; Gynecology and obstetrics; RG1-991
• Source: Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān, Vol 15, Iss 30, Pp 15-21 (2012)

مقدمه: تعامل میان فعالیت فیزیکی و دوره قاعدگی در نتایج تحقیقات پیشین انجام شده در کل جهان دارای ابهام است. از سوی دیگر بدون تردید برخی زنان از فشارها و دردهای مربوط به دوره قاعدگی رنج می برند، بنابراین رابطه بین قاعدگی و فعالیت باید مورد بررسی دقیق تر قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف سنجش ارتباط فعالیت فیزیکی با وی‍ژگی های (الگو و نشانه ها) قاعدگی انجام شد. روش‌کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی است که پس از اخذ رضایت بر روی 91 نفر از جامعه پرسنل خدماتی زن سه بیمارستان تحت پوشش علوم پزشکی شهر زاهدان طی سال 89-90 انجام شد. همه افراد به صورت سرشماری با داشتن شرایط ورود و شرایط خروج از مطالعه نمونه گیری شدند. در این پژوهش فعالیت فیزیکی آزمودنی ها در ابتدا بر حسب شدت فعالیت به انواع سبک، متوسط و سنگین (برگرفته از پرسشنامه بین المللی) بر اساس هزینه انرژی بر حسب متابولیک اکی والانت (MET) طبقه بندی و سپس افراد بر اساس فعالیت متوسط (9/5-3 METs) همسان شدند و تعداد هر METs ضربدر تعداد ساعات در هفته شد و کل فعالیت فیزیکی هفتگی (TWA) به دست آمد و سپس ارتباط آن با الگوی قاعدگی سنجیده شد، فرم الگوی قاعدگی شامل میانگین روزهای خونریزی، طول سیکل قاعدگی، نظم قاعدگی و حجم خونریزی و سنجش علائم و نشانه قاعدگی و فرم یادآور فعالیت فیزیکی هفت روزه به طریق مصاحبه تکمیل شد. آنالیز داده ها بر اساس آمار همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون مدل خطی با نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) مورد بررسی قرار گرفتند. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سنی زنان 10/8 ± 74/38 سال با حداکثر 40 سال و حداقل 37 بود. فعالیت فیزیکی کارکنان بیمارستان در سطح متوسط بود. بین شدت متوسط فعالیت فیزیکی بر روی الگوی قاعدگی تنها در علائم و نشانه های قاعدگی ارتباط معکوسی مشاهده شد (045/0=p). اکثر افراد شدت علائم را در حد بدون تجربه علائم و تجربه کم گزارش کردند. بر اساس مدل خطی رگرسیون متغیر پیش بینی کننده شدت فعالیت فیزیکی متوسط بر علائم قاعدگی تأثیرگذار بود و در نهایت میانگین نمره 61/23 از 64 نمره با فاصله اطمینان 95 درصد (33/27-26/23) بود. نتیجه‌گیری: شدت فعالیت متوسط فیزیکی نه تنها تغییر قابل ملاحظه ای بر میزان خونریزی، طول سیکل قاعدگی و نظم قاعدگی ندارد، بلکه شدت علائم و نشانه های ناراحت کننده قاعدگی را کاهش می دهد. بنابراین فعالیت متوسط فیزیکی تأثیر مثبتی بر زنان دارد.