تأثیر انجام تمرینات ورزشی بر میزان استرس ماماها: یک کارآزمایی بالینی
مقدمه:در قرن حاضر، استرس به دلیل افزایش عوامل تنش زا و سبک زندگی کم تحرک به مشکلی شایع تبدیل شده است.با توجه به اینکه تاکنون در ایران تأثیر تمرینات ورزشی بر سطح استرس ماماها سنجیده نشده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر انجام تمرینات ورزشی بر میزان استرس ماماها انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآ...
Saved in:
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Mashhad University of Medical Sciences,
2014-04-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | مقدمه:در قرن حاضر، استرس به دلیل افزایش عوامل تنش زا و سبک زندگی کم تحرک به مشکلی شایع تبدیل شده است.با توجه به اینکه تاکنون در ایران تأثیر تمرینات ورزشی بر سطح استرس ماماها سنجیده نشده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر انجام تمرینات ورزشی بر میزان استرس ماماها انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1392 بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر مشهد انجام شد. گروه مداخله، تمرینات هوازی با شدت 30 تا 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را طی 24 جلسه به مدت 45 دقیقه انجام دادند. واحدهای پژوهش در ابتدا و انتهای مطالعه، پرسشنامه استاندارد سنجش استرس کودرون را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 19) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی و کای اسکوئر انجام شد. میزانP کم تر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:میزان استرس گروه مداخله در حیطه های استرس شغلی (5/12±5/44 در مقابل 7/13±4/36)، استرس بهداشت زندگی (5/15±2/39 در مقابل 6/13±7/29)، استرس زندگی شخصی (3/12±5/29 در مقابل 3/11±2/21) و استرس شخصیت فردی (8/0±6/3 در مقابل 2/1±1/2) در ابتدای مطالعه نسبت به انتهای مطالعه تفاوت معنی داری داشت (0001/0>p). در گروه کنترل میزان استرس در 4 حیطه، در ابتدای مطالعه نسبت به انتهای آن تفاوت معنی داری نداشت (05/0 |
|---|---|
| Item Description: | 1680-2993 2008-2363 10.22038/ijogi.2014.2816 |