Ocena wydzielania hormonu wzrostu po zaśnięciu jako badanie przesiewowe w diagnostyce somatotropinowej niedoczynności przysadki

Wprowadzenie: Diagnostyka somatotropinowej niedoczynności przysadki stanowi dla klinicysty nadal złożony problem. Fakt ten jest spowodowany w głównej mierze niedoskonałością testów stymulacyjnych, oceniających sekrecję hormonu wzrostu. Celem pracy było porównanie wartości diagnostycznej wy...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Monika Obara-Moszyńska (Author), Eugeniusz Korman (Author), Andrzej Kędzia (Author), Barbara Rabska-Pietrzak (Author), Marek Niedziela (Author)
Format: Book
Published: Termedia Publishing House, 2006-12-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_402a94c8d7b64b79b3af6e90617ab24f
042 |a dc 
100 1 0 |a Monika Obara-Moszyńska  |e author 
700 1 0 |a Eugeniusz Korman  |e author 
700 1 0 |a Andrzej Kędzia  |e author 
700 1 0 |a Barbara Rabska-Pietrzak  |e author 
700 1 0 |a Marek Niedziela  |e author 
245 0 0 |a Ocena wydzielania hormonu wzrostu po zaśnięciu jako badanie przesiewowe w diagnostyce somatotropinowej niedoczynności przysadki 
260 |b Termedia Publishing House,   |c 2006-12-01T00:00:00Z. 
500 |a 2081-237X 
520 |a Wprowadzenie: Diagnostyka somatotropinowej niedoczynności przysadki stanowi dla klinicysty nadal złożony problem. Fakt ten jest spowodowany w głównej mierze niedoskonałością testów stymulacyjnych, oceniających sekrecję hormonu wzrostu. Celem pracy było porównanie wartości diagnostycznej wybranych testów stymulacji rezerwy przysadkowej hormonu wzrostu w rozpoznawaniu somatotropinowej niedoczynności przysadki oraz ocena korelacji stężeń IGF-I z sekrecją GH. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 180 dzieci (49 dziewczynek i 131 chłopców), diagnozowanych z powodu niskorosłości w Klinice Endokrynologii i Diabetologii Wieku Rozwojowego AM w Poznaniu w latach 1998-2003. W badanej grupie przeprowadzono testy oparte na stymulacji farmakologicznej z zastosowaniem insuliny, klonidyny, glukagonu, L-dopy oraz test oceniający sekrecję GH po zaśnięciu. Dodatkowo w grupie 60 dzieci zbadano stężenie IGF-I. Analizę statystyczną oparto o nieparametryczny test korelacji Spearmana. Wyniki: Najwyższy maksymalny wyrzut GH (26,39 ulU/ml) oraz najwyższa średnia wartość stężenia GH (19,18 ulU/ml) występowały w teście po zaśnięciu. Wykazano zależność istotną statystycznie między stężeniami IGF-I a stężeniami GH w spontanicznej sekrecji podczas snu (r=0,4; p<0,05). Zależności tej nie stwierdzono dla IGF-I i wyrzutów GH podczas stymulacji farmakologicznej. Wnioski: Przeprowadzone badania wskazują, że sen jest najsilniejszym bodźcem stymulującym sekrecję hormonu wzrostu. Spontaniczny wyrzut hormonu wzrostu po zaśnięciu koreluje ze stężeniem IGF-I. Ocena wyrzutu GH po zaśnięciu może byæ stosowana jako test przesiewowy w diagnostyce somatotropinowej niedoczynności przysadki. 
546 |a EN 
690 |a hormon wzrostu 
690 |a IGF-I 
690 |a niedoczynność przysadki 
690 |a niskorosłość 
690 |a testy stymulacyjne 
690 |a Pediatrics 
690 |a RJ1-570 
690 |a Diseases of the endocrine glands. Clinical endocrinology 
690 |a RC648-665 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism, Vol 12, Iss 4, Pp 274-279 (2006) 
787 0 |n http://cornetis.pl/pliki/ED/2006/4/ED_2006_4_274.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2081-237X 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/402a94c8d7b64b79b3af6e90617ab24f  |z Connect to this object online.