روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله‏ای در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه (90-1386)

مقدمه: حاملگی نابجا، 2/1 تا 4/1 درصد کل بارداری ‏ها را شامل می‏شود و یکی از علل مرگ مادران در سه ماهه اول بارداری می‏باشد که میزان ابتلاء به آن رو به افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییر در روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله‌‏ای انجام شد. روش‏ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال‌...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: انیس الدوله نانکلی (Author), نوشین شیرزادی (Author), منصور رضایی (Author), سارا دائی چین (Author)
Format: Book
Published: Mashhad University of Medical Sciences, 2014-04-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_559fbf0c23f94b22a61bfc23b64688a4
042 |a dc 
100 1 0 |a انیس الدوله نانکلی  |e author 
700 1 0 |a نوشین شیرزادی  |e author 
700 1 0 |a منصور رضایی  |e author 
700 1 0 |a سارا دائی چین  |e author 
245 0 0 |a روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله‏ای در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه (90-1386) 
260 |b Mashhad University of Medical Sciences,   |c 2014-04-01T00:00:00Z. 
500 |a 1680-2993 
500 |a 2008-2363 
500 |a 10.22038/ijogi.2014.2800 
520 |a مقدمه: حاملگی نابجا، 2/1 تا 4/1 درصد کل بارداری ‏ها را شامل می‏شود و یکی از علل مرگ مادران در سه ماهه اول بارداری می‏باشد که میزان ابتلاء به آن رو به افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییر در روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله‌‏ای انجام شد. روش‏ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال‌های 90-1386 بر روی زنان با حاملگی نابجای لوله‏ای در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات فردی و متغیرهای لازم از قبیل سن مادر، سن بارداری، گراویدیتی و پاریتی، در فرم‌های جمع آوری داده ها ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های کای دو، کولموگروف-اسمیرنوف، آنالیز واریانس و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بیشترین فراوانی حاملگی نابجا در گروه سنی 30-26 سال و در سال 1390 (29%) و کمترین میزان آن در سال 1386 (5/15%) بود. تعداد 228 نفر (57%) از بیماران مولتی‌پار و میانگین سن بارداری 72/2±52/6 هفته بود. شایع ترین تظاهرات بالینی به ترتیب درد شکم (0/74%)، خونریزی، آمنوره و شوک بود. تغییرات نوع درمان و خونریزی طی 5 سال از نظر آماری معنی‌دار بود (01/0>p). شایع ترین محل حاملگی نابجا در آمپول لوله (0/50%) بود و 227 نفر (8/56%) به روش جراحی درمان شدند که شایع ترین تکنیک جراحی، سالپنژکتومی (8/75%) بود. درمان دارویی در 1/49% بیماران با پروتکل تک‌ دوز متوتروکسات انجام شد. نتیجه‌گیری: تعداد موارد حاملگی نابجا در طول سال‌های مطالعه روندی صعودی داشت و شایع ترین تظاهر بالینی درد شکم و سپس خونریزی واژینال بود. روند درمان به سمت افزایش استفاده از دارو و کاهش درمان جراحی پیش رفته است. 
546 |a FA 
690 |a تظاهرات بالینی 
690 |a حاملگی نابجا 
690 |a درمان 
690 |a لوله‏ای 
690 |a Gynecology and obstetrics 
690 |a RG1-991 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān, Vol 17, Iss 95, Pp 1-7 (2014) 
787 0 |n http://ijogi.mums.ac.ir/article_2800_5ccfac578f5e2f3bd5bb815abb17548a.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/1680-2993 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2008-2363 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/559fbf0c23f94b22a61bfc23b64688a4  |z Connect to this object online.