اثربخشی 8 هفته تمرینات اصلاحی در محیط آب بر وضعیت پاسچر افراد دارای سندرم متقاطع فوقانی

• Main Authors: حسین احمدی (Author), علی یلفانی (Author), فرزانه گندمی (Author)
• Format: Book
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences, 2022-05-01T00:00:00Z.
• Subjects: article
• Online Access: Connect to this object online.
• Notes: 2251-8401; 2252-0414; 10.32598/SJRM.11.2.6
• Keywords: آب‌درمانی; سندرم متقاطع فوقانی; حرکات اصلاحی; سر به جلو; کایفوزیس (گرد پشتی یا گوژ پشتی); Medicine; R; Therapeutics. Pharmacology; RM1-950
• Source: Ṭibb-i Tavānbakhshī, Vol 11, Iss 2, Pp 292-305 (2022)

زمینه امروزه با توجه به سبک زندگی و استفاده بیش از حد از تکنولوژی‌های ارتباطی، ناهنجاری‌های اسکلتی‌عضلانی در میان افراد جامعه شیوع پیدا کرده است. سندرم متقاطع فوقانی، نوعی اختلال اسکلتی‌عضلانی در نیمه فوقانی بدن است که به تغییرشکل‌هایی چون سر به جلو، شانه گرد و کایفوز منجر می‌شود. هدف هدف از این مطالعه، بررسی اثر 8 هفته تمرینات اصلاحی در محیط آب بر اصلاح تغییر شکل‌های سر به جلو، شانه گرد و کایفوز در مردان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی بود.مواد و روش‌ها در این مطالعه کارآزمایی بالینی، حداقل حجم نمونه با استفاده از نرم‌افزار آماری G.Power 3.1، 30 نفر تعیین شد که پس از غربالگری اولیه 200 دانشجو با صفحه شطرنجی با احتساب ریزش احتمالی 5 درصد در فرایند تحقیق، 34 دانشجوی مرد مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی با میانگین سنی 0/80±‌23 سال، وزن 2/2‌±‌71/2کیلوگرم، قد 1/24±‌171/75سانتی‌متر و شاخص توده بدنی 0/67±‌23/6کیلوگرم بر متر مربع به‌صورت هدفدار انتخاب شدند. این افراد به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (17 نفر) و کنترل (17 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش، تمرینات اصلاحی در محیط آب را به‌مدت 8 هفته انجام دادند و گروه کنترل در این مدت هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. قبل و پس از مداخله، زوایای سر به جلو و شانه گرد با عکس‌برداری و زاویه کایفوز (گوژپشتی) به‌وسیله خط‌کش منعطف اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS تحلیل شد و سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. برای مقایسه درون‌گروهی از آزمون تی زوجی و برای مقایسه اختلاف میانگین‌های بین‌گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد.یافته‌ها یافته‌ها نشان داد تمرینات در گروه آزمایش در کاهش ناهنجاری‌های مرتبط با سندرم متقاطع فوقانی شامل کاهش میزان زاویه کایفوز سینه‌ای (0/001=P) و کاهش زاویه شانه به جلو (0/001=P)، همچنین کاهش زاویه سر به جلو (0/001=P)، اثر معناداری داشته است.نتیجه‌گیری به‌نظر می‌رسد 8 هفته استفاده از تمرینات اصلاحی در محیط آب، می‌تواند به‌صورت معناداری در کاهش زاویه سر به جلو، شانه گرد و کایفوز در افراد مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی مؤثر باشد و می‌توان آن را به‌عنوان روشی درمانی به متخصصین توصیه کرد.