اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر فعالیت سیستم یوبی کویتین - پروتئازوم در عضلة تند انقباض موش‌های صحرایی پس از انفارکتوس میوکارد

<strong>از مشخصه­های مهم بیماران با نارسایی قلبی می­توان به </strong><strong>ضعف</strong><strong> عضلانی، تحمل‌نکردن اجرای فعالیت ورزشی</strong> <strong>و آتروفی عضلا</strong><strong>نی </strong><strong>اشاره کرد؛ بنابراین، هدف از ان...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: محمد رضا ذوالفقاری (Author), غلامرضا نعمتی (Author), امیر فتاحی (Author)
Format: Book
Published: Sport Sciences Research Institute, 2020-01-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:<strong>از مشخصه­های مهم بیماران با نارسایی قلبی می­توان به </strong><strong>ضعف</strong><strong> عضلانی، تحمل‌نکردن اجرای فعالیت ورزشی</strong> <strong>و آتروفی عضلا</strong><strong>نی </strong><strong>اشاره کرد؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید </strong>(HIIT)<strong> بر فعالیت سیستم یوبی کویتین-پروتئازوم در عضلة تند انقباض موش­های صحرایی پس از انفارکتوس میوکارد </strong>(MI)<strong> بود. </strong>MI<strong> با بستن شریان کرونری نزولی چپ </strong>(LAD)<strong> به‌مدت 30 دقیقه انجام شد. 32 موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به چهار گروه </strong><strong>کنترل </strong>MI(MI-CTL)<strong>، گروه </strong>MI-HIIT<strong>، گروه کنترل </strong>HIIT<strong> و گروه کنترل جراحی (</strong>Sham<strong>) تقسیم شدند.</strong> <strong>تمرین تناوبی شدید به‌مدت هشت هفته، سه روز در هفته و هر جلسه 30 دقیقه دویدن با شدت 85 تا 90 درصد </strong>Vo2max<strong> انجام شد. 24 ساعت بعد از آخرین جلسة تمرینی رت­ها بی‌هوش شدند و بافت عضلة بازکنندة طویل انگشتان پا </strong>(EDL)<strong> خارج شد. برای سنجش بیان متغیرها (</strong>Murf-1<strong>، </strong>P38 MAPK<strong>، </strong>NF-KB<strong>، </strong>TNF-a<strong> و </strong>NOX2<strong>) از روش </strong>RT-PCR<strong> استفاده شد. همچنین، از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل داده­ها استفاده شد </strong>(P < 0.05)<strong>. یافته­های پژوهش نشان دادند که تمرین </strong>HIIT<strong> موجب کاهش بیان </strong>NOX2<strong> و </strong>TNF-a<strong> در گروه </strong>MI-HIIT<strong> نسبت به گروه کنترل و </strong>Sham<strong>شد </strong>(P = 0.03)<strong>. این کاهش­ها با کاهش معنا­دار در بیان ژن­های </strong>Murf-1<strong>، </strong>P38 MAPK<strong> و</strong>NF-KB <strong> در گروه </strong>MI-HIIT<strong> نسبت به گروه کنترل و </strong>Sham<strong> موازی بود </strong>(P < 0.05)<strong>. همچنین، تغییر </strong>NOX2<strong> در گروه </strong>HIIT<strong> نسبت به گروه کنترل و </strong>Sham<strong> معنا­دار بود </strong>(P < 0.05)<strong>. با توجه به نتایج، تمرین </strong>HIIT<strong> احتمالاً به‌عنوان یک روش درمانی مؤثر موجب کاهش آتروفی عضلانی در عضلات تند انقباض بیماران قلبی می­شود.</strong>
Item Description:2322-164X
2476-7050
10.22089/spj.2019.7825.1955