مقایسه فعالیت عضلات اطرف زانو هنگام راه رفتن و دویدن در افراد با ناهنجاری واروس زانو و گروه شاهد
مقدمه: تغییرات وضعیتی اندام تحتانی با اختلال عملکرد حرکتی و به ویژه راه رفتن همراه است. باوجود این که واروس زانو یکی از ناهنجاری‌های شایع اندام تحتانی است، اثر آن بر عملکرد حرکتی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اطراف زانو (با تأکید بر پدیده هم انقبا...
Saved in:
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Vesnu Publications,
2012-06-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | مقدمه: تغییرات وضعیتی اندام تحتانی با اختلال عملکرد حرکتی و به ویژه راه رفتن همراه است. باوجود این که واروس زانو یکی از ناهنجاری‌های شایع اندام تحتانی است، اثر آن بر عملکرد حرکتی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات اطراف زانو (با تأکید بر پدیده هم انقباضی بین عضلات آگونیست و آنتاگونیست) هنگام راه رفتن و دویدن در افراد دارای واروس زانو در مقایسه با گروه همسالان نرمال بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی با گروه‌های آزمون و شاهد بود. تعداد 16 دانش‌آموز پسر با میانگین سن 6/0 ± 5/15 سال، به طور در دسترس در دو گروه همسان شده واروس زانو و شاهد به طور مساوی تقسیم شدند. میزان هم انقباضی عمومی و هم انقباضی جهت‌دار عضلات مفصل زانو طی مراحل مختلف راه رفتن (مرحله انتقال وزن و مرحله مید استانس/پروپالشن) و مرحله استانس دویدن از طریق فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مفصل زانو بررسی شد. یافته‌ها: فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مفصل زانو در مرحله انتقال وزن هنگام راه رفتن حدود 18 درصد و طی مرحله استانس دویدن حدود 31 درصد در افراد دارای واروس زانو در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود، اما از لحاظ آماری اختلاف معنی‌دار نبود (به ترتیب: 52/0 = P و 55/0 = P). آزمودنی‌های گروه واروس زانو در مرحله انتقال وزن راه رفتن و مرحله استانس دویدن میزان هم انقباضی جهت‌دار بیش‌تری را در عضلات ناحیه خارجی مفصل زانو نسبت به عضلات ناحیه داخلی نشان دادند. این در حالی بود که بر عکس افراد گروه شاهد از هم انقباضی بیشتر عضلات ناحیه داخلی برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: این نتایج تفاوت معنی‌داری از لحاظ آماری در میزان هم انقباضی عضلات بین افراد با واروس زانو و گروه شاهد در هنگام راه رفتن و دویدن نشان نداد. اما به نظر می‌رسد وجود تفاوت موجود در فعالیت الکترومایوگرافی برخی عضلات اندام تحتانی بین افراد مبتلا به دفورمیتی واروس زانو و گروه شاهد هنگام راه رفتن و دویدن کاربردهای کلینیکی داشته باشد. کلید واژه‌ها: واروس زانو، راه رفتن، دویدن، الکترومایوگرافی |
|---|---|
| Item Description: | 1735-7519 2008-2606 10.22122/jrrs.v8i2.359 |