ارتباط عرض بافت کراتینیزه و شاخص های پریودنتال در اطراف پروتزهای ثابت متکی به ایمپلنت
مقدمه: وجود بافت کراتینیزه در اطراف ایمپلنتها جهت حفظ سلامت و ثبات طولانی مدت آنها یک موضوع مورد بحث است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط عرض بافت کراتینیزه و شاخصهای پریودنتال در اطراف پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، 90 بیمار دارای پروتزهای ثابت...
Saved in:
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Mashhad University of Medical Sciences,
2016-03-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | مقدمه: وجود بافت کراتینیزه در اطراف ایمپلنتها جهت حفظ سلامت و ثبات طولانی مدت آنها یک موضوع مورد بحث است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط عرض بافت کراتینیزه و شاخصهای پریودنتال در اطراف پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، 90 بیمار دارای پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت به سه گروه 30 نفره که پروتز ثابت آنها از نوع تک کراون، بریج یا اسپلینت دو یا چند واحدی بود، تقسیم شدند. سپس معاینات پریودنتال شامل اندازه گیری عرض مخاط کراتینیزه (KM)، عرض مخاط چسبنده (AM)، عمق پروب (PD)، خونریزی حین پروبینگ (BOP)، تحلیل لثه (GR)، شاخص لثهای (GI)، شاخص پلاک (PI) و وجود نمایش فلز انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آماری Pearson & Spearman Correlation صورت گرفت. یافتهها: بین KM و AM در هر سه گروه (001/0>P)، بین KM و PD در گروه بریج(32/0= r، 04/0=P) و بین KM با BOP (4/0=r ، 014/0=P) و GI (4/0=r ، 02/0=P) در گروه تک کراونارتباط مستقیم و معنیدار وجود داشت، همچنین بین AM و PD در گروه اسپلینت ارتباط معکوس و معنیدار دیده شد (33/0- =r ، 035/0=P) ولی در سایر موارد و به ویژه در کل گروهها هیچ یک از ارتباطها معنیدار نبود. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن محدودیتهای این مطالعه میتوان گفت افزایش عرض مخاط کراتینیزه و مخاط چسبنده در اطراف ایمپلنتها الزاماً با درجه بالاتری از سلامت اطراف ایمپلنت همراه نیست. |
|---|---|
| Item Description: | 1560-9286 2008-2347 |