Skazani na samotność - izolacja starszych osób po opuszczeniu zakładu karnego i wyznaczniki ich społecznej readaptacji
Niniejszy artykuł ma na celu opisanie jednego z wyznaczników społecznej readaptacji więźniów w podeszłym wieku. Istnieje niewiele badań poświęconych wyznacznikom społecznej readaptacji tej grupy wiekowej, a jednym z najbardziej zaniedbanych obszarów jest poczucie osamotnienia postrzegane jak...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Jesuit University Ignatianum in Krakow,
2013-06-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Niniejszy artykuł ma na celu opisanie jednego z wyznaczników społecznej readaptacji więźniów w podeszłym wieku. Istnieje niewiele badań poświęconych wyznacznikom społecznej readaptacji tej grupy wiekowej, a jednym z najbardziej zaniedbanych obszarów jest poczucie osamotnienia postrzegane jako bariera utrudniająca pozytywną readaptację. Starsi ludzie doświadczają podwójnej stygmatyzacji: związanej z wielkim i ze wszystkimi tego psychologicznymi, społecznymi i zdrowotnymi konsekwencjami oraz z faktem, że są byłymi więźniami. Poczucie samotności i osamotnienia skutecznie utrudnia readaptację i reintegrację na wolności. Niestety, opracowania naukowe i teorie dotyczące społecznej resocjalizacji koncentrują się głównie na młodych ludziach. Czasy współczesne, charakteryzujące się indywidualizmem i anonimowością, nie sprzyjają starszym osobom. Zjawisko samotności i jej konsekwencje dla ludzi w tej grupie wiekowej (której liczebność stale wzrasta w społecznościach naszego kręgu kulturowego i cywilizacyjnego) wydają się być istotnym problemem badawczym wymagającym wielopłaszczyznowj analizy. |
|---|---|
| Item Description: | 1643-9171 2391-9485 |