مقایسه استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر تغییر یافته با رزین با کاربرد عوامل باندینگ نسل پنجم دارای حلال های مختلف

مقدمه: تکنیک ساندویچ یکی از روش های متداول در دندانپزشکی است که در آن گلاس آینومرهای تغییر یافته با رزین با توجه به مزیت هایی چون آزاد سازی فلوراید و چسبندگی به ساختمان دندان، همراه با ترمیم های کامپوزیت استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی میزان استحکام باند برشی بین گلاس آینومر نوری و کامپ...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: مسیح کاویان (Author), مهرداد برکتین (Author), مریم فروزان مهر (Author), امین فهرستی (Author)
Format: Book
Published: Mashhad University of Medical Sciences, 2017-03-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_d33a884d0e3e42f0a7b550b49b7c5164
042 |a dc 
100 1 0 |a مسیح کاویان  |e author 
700 1 0 |a مهرداد برکتین  |e author 
700 1 0 |a مریم فروزان مهر  |e author 
700 1 0 |a امین فهرستی  |e author 
245 0 0 |a مقایسه استحکام باند برشی کامپوزیت به گلاس آینومر تغییر یافته با رزین با کاربرد عوامل باندینگ نسل پنجم دارای حلال های مختلف 
260 |b Mashhad University of Medical Sciences,   |c 2017-03-01T00:00:00Z. 
500 |a 1560-9286 
500 |a 2008-2347 
500 |a 10.22038/jmds.2016.7988 
520 |a مقدمه: تکنیک ساندویچ یکی از روش های متداول در دندانپزشکی است که در آن گلاس آینومرهای تغییر یافته با رزین با توجه به مزیت هایی چون آزاد سازی فلوراید و چسبندگی به ساختمان دندان، همراه با ترمیم های کامپوزیت استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی میزان استحکام باند برشی بین گلاس آینومر نوری و کامپوزیت با استفاده از عوامل اتصال دهنده دارای حلال های متفاوت می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 80 نمونه گلاس آینومر نوری GC FUJI 2LC آماده سازی شد. در گروه اول بدون استفاده از عامل باندینگ و در سه گروه دیگر با استفاده از عوامل باندینگ Single bond، One step plus و TG bond رزین کامپوزیت به گلاس آینومر متصل شد. پس از یک هفته نگهداری نمونه ها داخل آب مقطر در دستگاه انکوباتور با دمای 5/37 درجه سانتی گراد، توسط دستگاه تست یونیورسال، استحکام باند برشی بر حسب مگاپاسکال اندازه گیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون LSD جهت تحلیل داده هاو مقایسه بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به نمونه های باند شده با عامل باندینگ TG bond (99/12 مگاپاسکال) و کمترین مقدار مربوط به گروه کنترل (3/5 مگاپاسکال) بود. میانگین استحکام باند برشی در چهار گروه تفاوت آماری معنی داری داشت. (001/P=) نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه بیشترین استحکام باند برشی بین گلاس آینومر تقویت شده با رزین و کامپوزیت مربوط به عامل باندینگ TG bond بود که می تواند به دلیل وجود آب در ترکیب باندینگ و اثر آن به عنوان مرطوب کننده گلاس آینومر و به دنبال آن چسبندگی بیشتر کامپوزیت باشد. 
546 |a FA 
690 |a استحکام باند برشی 
690 |a کامپوزیت رزین 
690 |a گلاس آینومر 
690 |a عامل باندینگ 
690 |a Medicine 
690 |a R 
690 |a Dentistry 
690 |a RK1-715 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n Journal of Mashhad Dental School, Vol 41, Iss 1, Pp 61-68 (2017) 
787 0 |n http://jmds.mums.ac.ir/article_7988_529b166c37c93d1fd231e53a63925342.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/1560-9286 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2008-2347 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/d33a884d0e3e42f0a7b550b49b7c5164  |z Connect to this object online.