اثر حاد توانمندسازی پس‌فعالی با تحریک فراجمجمه‌ای با نویز تصادفی بر برخی متغیر‌های الکتروفیزیولوژیک و عملکردی در مردان ورزشکار

<strong>هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثرهای ترکیب توانمندسازی پس‌فعالی (</strong><strong>PAP</strong><strong>) و تحریک فراجمجمه‌ای و نویز تصادفی (</strong><strong>tRNS</strong><strong>)، بر حداکثر فعالیت عضلات در آزمون </strong><stron...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: حسین رمضانی (Author), ضیاء فلاح محمدی (Author), سمیه نامدار طجری (Author), رضا خان بابائی (Author)
Format: Book
Published: Sport Sciences Research Institute, 2020-01-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:<strong>هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثرهای ترکیب توانمندسازی پس‌فعالی (</strong><strong>PAP</strong><strong>) و تحریک فراجمجمه‌ای و نویز تصادفی (</strong><strong>tRNS</strong><strong>)، بر حداکثر فعالیت عضلات در آزمون </strong><strong>MVIC</strong><strong> و انتگرال الکترومیوگرافی در آزمون نگه‌داشتن پای راست در حالت باز روی دستگاه بدن‌سازی بود. در این مطالعه، 10 دانشجوی ورزشکار از رشته­های کشتی، دوومیدانی و والیبال با میانگین سنی 1/29 سال به‌صورت داوطلبانه شرکت کردند. آن‌ها در چهار جلسة مجزا و با فاصلة 24 ساعت، یکی از چهار پروتکل گرم‌کردن معمول و دریافت </strong><strong>tRNS</strong><strong> ساختگی (گروه کنترل)، گرم‌کردن معمول و دریافت </strong><strong>tRNS</strong><strong>، گرم‌کردن معمول و اجرای یک نوبت حرکت جلو پا با پای راست روی دستگاه بدن‌سازی و گرم‌کردن معمول و دریافت </strong><strong>tRNS</strong><strong> به‌همراه اجرای یک نوبت حرکت جلو پا با پای راست روی دستگاه بدن‌سازی را اجرا کردند. درهنگام اجرای آزمون­ها، هم‌زمان سطوح فعالیت امواج مغزی و عضلات</strong><strong>پهن خارجی، راست رانی و پهن داخلی پای راست، به‌ترتیب با استفاده از الکتروانسفالوگرافی و الکترومیوگرافی ثبت شدند. نتایج نشان‌دهندة افزایش معنادار توان مطلق امواج مغزی تنها در کانال </strong><strong>Cz</strong><strong> در</strong><strong>هر سه روز پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون در هر دو آزمون </strong><strong>MVIC</strong><strong> (</strong><strong>P = 0.001</strong><strong>) و نگه‌داشتن پای راست در حالت باز روی دستگاه بدن‌سازی (</strong><strong>P = 0.001</strong><strong>)</strong><strong>بود. مقادیر حداکثر فعالیت عضلات هدف در آزمون </strong><strong>MVIC</strong><strong> و مقادیر </strong><strong>IEMG</strong><strong> عضلات هدف در آزمون نگه‌داشتن پای راست در حالت باز روی دستگاه بدن‌سازی، حاکی از افزایش معنادار در هر سه روز پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون در هر سه عضلات هدف بود (</strong><strong>P = 0.001</strong><strong>). مدت زمان نگه‌داشتن پای راست در حالت باز روی دستگاه بدن‌سازی، به‌صورت چشمگیری در هر سه روز پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون افزایش یافت</strong><strong>(</strong><strong>P = 0.001</strong><strong>).</strong><strong>به‌نظر می­رسد به‌کارگیری </strong><strong>tRNS</strong><strong>، </strong><strong>PAP</strong><strong> و ترکیب این دو با یکدیگر پس از گرم‌کردن نسبت به گرم‌کردن به‌تنهایی، سبب افزایش فعالیت مغزی، حداکثر فعالیت عضله، انتگرال</strong><strong>الکترومیوگرافی و مدت زمان نگه‌داشتن پای راست در دو آزمون نام برده می­شود که دراین‌میان، ترکیب </strong><strong>tRNS</strong><strong> و </strong><strong>PAP</strong><strong> به‌مراتب دارای اثرهای هم­افزایی در مقایسه با این دو روش به‌تنهایی است.</strong>
Item Description:2322-164X
2476-7050
10.22089/spj.2019.7691.1948