اثر 8 هفته تمرین تداومی متوسط و تناوبی شدید بر بیان ژن سیرتوئین- 1 و استیل کوآ دهیدروژناز با زنجیره بلند بافت قلب موش‌های صحرایی چاق

زمینه و هدف: افراد مبتلا به چاقی و اضافه وزن همواره در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی قرار دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین تداومی کم‌شدت و تناوبی شدید بر  بیان ژن سیرتوئین -1 (SIRT1) و آنزیم آسیل کوآ دهیدروژناز زنجیره بلند (LCAD) بافت قلب موش‌های صحرایی چاق بود. روش تحقیق:...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: زهرا کوهپایه (Author), سیروس فارسی (Author), سید علی حسینی (Author), ایمان فتحی (Author)
Format: Book
Published: University of Birjand, 2020-09-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_e23f9cb7f1b74e57881b8ef6061f77f2
042 |a dc 
100 1 0 |a زهرا کوهپایه  |e author 
700 1 0 |a سیروس فارسی  |e author 
700 1 0 |a سید علی حسینی  |e author 
700 1 0 |a ایمان فتحی  |e author 
245 0 0 |a اثر 8 هفته تمرین تداومی متوسط و تناوبی شدید بر بیان ژن سیرتوئین- 1 و استیل کوآ دهیدروژناز با زنجیره بلند بافت قلب موش‌های صحرایی چاق 
260 |b University of Birjand,   |c 2020-09-01T00:00:00Z. 
500 |a 2383-0182 
500 |a 2538-4694 
500 |a 10.22077/jpsbs.2019.2330.1483 
520 |a زمینه و هدف: افراد مبتلا به چاقی و اضافه وزن همواره در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی قرار دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین تداومی کم‌شدت و تناوبی شدید بر  بیان ژن سیرتوئین -1 (SIRT1) و آنزیم آسیل کوآ دهیدروژناز زنجیره بلند (LCAD) بافت قلب موش‌های صحرایی چاق بود. روش تحقیق: تعداد 21 سر موش صحرایی نژاد اسپراگو- داولی چاق انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه  7 تایی شامل گروه (1) تمرین تناوبی شدید، (2) تمرین تداومی کم‌شدت، و (3) کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین تناوبی و تداومی به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته به ترتیب با شدت 80 تا 85 و 50 تا 55 درصد حداکثر سرعت دویدن روی نوار گردان دویدند. پس از استخراج RNA از بافت قلب و سنتز cDNA، با استفاده از روش Real time-PC، بیان ژن های SIRT1 و LCAD به صورت کمی سنجش گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آزمون شاپیرو - ویلک، تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید و سطح معنی داری 0/05≥p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بیان ژن SIRT1 در گروه تناوبی شدید (0/001=p) و تداومی کم شدت (0/001=p) به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. بیان ژن LCAD در گروه تناوبی شدید به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل (0/001=p) و تمرین تداومی کم شدت (0/001=p) بود. از طرف دیگر، وزن موش های صحرایی پس از تمرین در گروه تناوبی شدید به طور معنی داری پایین تر از گروه های کنترل (0/001=p) و تمرین تداومی کم شدت (0/001=p) بود. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید نسبت به تمرین تداومی کم شدت، اثرات مثبت بیشتری بر بهبود بیان ژن SIRT1 و LCAD بافت قلب موش‌های صحرایی چاق دارد. 
546 |a FA 
690 |a تمرین ورزشی 
690 |a ژن سیرتوئین -1 (sirt1) 
690 |a ژن استیل کوآ دهیدروژناز با زنجیره بلند (lcad) 
690 |a بافت قلبی 
690 |a چاقی 
690 |a Sports medicine 
690 |a RC1200-1245 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش, Vol 8, Iss 16, Pp 154-167 (2020) 
787 0 |n http://jpsbs.birjand.ac.ir/article_1491_266a7b35d1f405a18ced56cf60ed0bdd.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2383-0182 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2538-4694 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/e23f9cb7f1b74e57881b8ef6061f77f2  |z Connect to this object online.