Determinación de los parámetros idóneos de la distracción osteogénica de la mandíbula. Estudio experimental

Antecedentes: Respecto a la distracción osteogénica (generación ósea inducida), con mayor o menor éxito han sido descritos diversos protocolos para el manejo del período de latencia, velocidad de distracción y período de consolidación. Objetivo: Entender mejor el proceso de la distracción...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Antonio Fuente-Del Campo (Συγγραφέας), Daniel Reyes-Cureño (Συγγραφέας)
Μορφή: Βιβλίο
Έκδοση: Permanyer, 2024-01-01T00:00:00Z.
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:Connect to this object online.
Ετικέτες: Προσθήκη ετικέτας
Δεν υπάρχουν, Καταχωρήστε ετικέτα πρώτοι!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_e70d3e49ad6e44d6980c5b6ae9ed5488
042 |a dc 
100 1 0 |a Antonio Fuente-Del Campo  |e author 
700 1 0 |a Daniel Reyes-Cureño  |e author 
245 0 0 |a Determinación de los parámetros idóneos de la distracción osteogénica de la mandíbula. Estudio experimental 
260 |b Permanyer,   |c 2024-01-01T00:00:00Z. 
500 |a 10.24875/GMM.23000367 
500 |a 0016-3813 
500 |a 2696-1288 
520 |a Antecedentes: Respecto a la distracción osteogénica (generación ósea inducida), con mayor o menor éxito han sido descritos diversos protocolos para el manejo del período de latencia, velocidad de distracción y período de consolidación. Objetivo: Entender mejor el proceso de la distracción mandibular y establecer los factores determinantes y sus tiempos óptimos. Material y métodos: Se estudiaron 27 perros sometidos a distracción osteogénica unidireccional, bilateral de la mandíbula. Los procesos de distracción se aplicaron con seis variantes, dos por cada factor (período de latencia, período de distracción y velocidad de distracción). Se estudiaron los cambios mediante biopsias del hueso y radiografías de la zona a los 0, 7, 14, 21, 45 y 55 días del proceso. Resultados: Los parámetros de distracción osteogénica más eficientes fueron período de latencia de cinco días, período de consolidación de seis semanas, 1 mm diario de velocidad de distracción para distancias menores a 20 mm y 3 mm diarios para distancias mayores. Conclusiones: El estudio histológico secuencial permitió observar la aparición de los elementos celulares (osteocitos, osteoclastos, matriz osteoide, trabeculado, etcétera) y su participación en el tejido de granulación, el hueso neoformado y el hueso maduro compacto. 
546 |a EN 
546 |a ES 
690 |a Corticotomía. Distracción osteogénica. Malformaciones craneofaciales. Osteogénesis inducida. 
690 |a Public aspects of medicine 
690 |a RA1-1270 
690 |a Internal medicine 
690 |a RC31-1245 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n Gaceta Médica de México, Vol 160, Iss 1 (2024) 
787 0 |n https://www.gacetamedicademexico.com/frame_esp.php?id=907 
787 0 |n https://doaj.org/toc/0016-3813 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2696-1288 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/e70d3e49ad6e44d6980c5b6ae9ed5488  |z Connect to this object online.