مقایسه تأثیر روش‌های نوروفیدبک کاهش آلفا و افزایش تتا بر یادگیری تکلیف تعقیبی
پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی‌تعقیبی انجام شد. بدین‌منظور 42 نفر در قالب سه گروه "کاهش‌آلفا"، "افزایش‌تتا" و کنترل قرار گرفتند. در گروه " کاهش‌آلفا"، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در...
Saved in:
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute,
2017-05-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی‌تعقیبی انجام شد. بدین‌منظور 42 نفر در قالب سه گروه "کاهش‌آلفا"، "افزایش‌تتا" و کنترل قرار گرفتند. در گروه " کاهش‌آلفا"، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در گروه " افزایش‌تتا" هدف افزایش دامنة تتا در منطقه آهیانه‌ای بلافاصله بعد از اتمام تمرین مهارت بود. سپس افراد در آزمون‌های یادداری با وقفه‌های 90 دقیقه، 24 ساعت و یک هفته بعد شرکت نمودند. نتایج نشان داد در آزمون یادداری اول گروه "کاهش‌آلفا" عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. هرچند این برتری در آزمون‌های یادداری دوم و سوم معنادار نبود. یافته‌های حاضر نشان می‌دهند با بازداری آلفا و متعاقب آن افزایش تحریک پذیری در منطقه قشر حرکتی می‌توان آثار مفیدی در یادگیری یک مهارت حرکتی ایجاد نمود هر چند پایداری این اثر در طول زمان نیاز به مطالعات بیشتری دارد. |
|---|---|
| Item Description: | 2345-2978 2538-1504 10.22089/spsyj.2017.2808.1292 |