تأثیر متفورمین در پیامد تلقیح داخل رحمی در بیماران نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم و غیر مقاوم به انسولین

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، شایع ترین علت ناباروری به دلیل عدم تخمک گذاری است و مقاومت به انسولین، بالا بودن شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن، عوامل خطر شناخته شده در پیامد نامطلوب درمان نازایی و پاسخ بالینی به متفورمین می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر متفورمین در پیشگویی نتایج درم...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: ناهید لرزاده (Author), عزیزه قاسم نژاد (Author), ژاله محمدپور (Author)
Format: Book
Published: Mashhad University of Medical Sciences, 2014-12-01T00:00:00Z.
Subjects:
Online Access:Connect to this object online.
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!

MARC

LEADER 00000 am a22000003u 4500
001 doaj_f76315d98b8741e29fe98ad548e3d2d5
042 |a dc 
100 1 0 |a ناهید لرزاده  |e author 
700 1 0 |a عزیزه قاسم نژاد  |e author 
700 1 0 |a ژاله محمدپور  |e author 
245 0 0 |a تأثیر متفورمین در پیامد تلقیح داخل رحمی در بیماران نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم و غیر مقاوم به انسولین 
260 |b Mashhad University of Medical Sciences,   |c 2014-12-01T00:00:00Z. 
500 |a 1680-2993 
500 |a 2008-2363 
500 |a 10.22038/ijogi.2014.3817 
520 |a مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، شایع ترین علت ناباروری به دلیل عدم تخمک گذاری است و مقاومت به انسولین، بالا بودن شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن، عوامل خطر شناخته شده در پیامد نامطلوب درمان نازایی و پاسخ بالینی به متفورمین می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر متفورمین در پیشگویی نتایج درمانی تلقیح داخل رحمی در بیماران نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم و غیرمقاوم به انسولین و بررسی تأثیر مقاومت به انسولین، شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن بر روی آن انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی در طی سال های 91-1390 بر روی 74 زن نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک داوطلب IUI و مراجعه کننده به درمانگاه نازایی بیمارستان میرزا کوچک خان تهران انجام شد. بیماران بر اساس تست تحمل گلوکز و سطح انسولین پلاسما به دو گروه مقاوم به انسولین و غیر مقاوم به انسولین و بر اساس شاخص توده بدنی به 4 گروه تقسیم شدند. برای تمام بیماران متفورمین با دوز 500 میلی گرم، 3 بار در روز، 6 هفته قبل از شروع سیکل IUI تجویز شد و سپس هر دو گروه جهت انجام IUI، تحت درمان با داروهای القاء تخمک گذاری قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست و آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 74 زن مورد مطالعه، 37 نفر مقاوم به انسولین و 37 نفر غیر مقاوم به انسولین بودند. درمان با متفورمین باعث افزایش درصد تخمک گذاری، افزایش میانگین اندازه فولیکول، نتیجه مثبت تست بارداری، حاملگی بالینی و عوارض جانبی در گروه مقاوم به انسولین شد ولی این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 
546 |a FA 
690 |a بیماران نابارور 
690 |a تلقیح داخل رحمی 
690 |a سندرم تخمدان پلی کیستیک 
690 |a متفورمین 
690 |a Gynecology and obstetrics 
690 |a RG1-991 
655 7 |a article  |2 local 
786 0 |n Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān, Vol 17, Iss 128, Pp 1-11 (2014) 
787 0 |n http://ijogi.mums.ac.ir/article_3817_1ebfb8fbc06ec6ee9f9ccd8bdf0746f2.pdf 
787 0 |n https://doaj.org/toc/1680-2993 
787 0 |n https://doaj.org/toc/2008-2363 
856 4 1 |u https://doaj.org/article/f76315d98b8741e29fe98ad548e3d2d5  |z Connect to this object online.