اثر تمرینات اینتروال هوازی بر سطوح خونی مالون دی آلدئید، ظرفیت ضداکسایشی تام و پروفایل لیپیدی در زنان غیرفعال
هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی آثار تمرینات اینتروال هوازی بر سطوح خونی مالون دی آلدئید و ظرفیت ضداکسایشی تام در زنان غیرفعال بود. تعداد 30 نفر زن غیر ورزشکار، سالم و غیر سیگاری (سن: 5/5±6/27 سال، وزن: 4/3±2/64 کیلوگرم) بهطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین اینترو...
Saved in:
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Book |
Published: |
Sport Sciences Research Institute,
2014-07-01T00:00:00Z.
|
Subjects: | |
Online Access: | Connect to this object online. |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
MARC
LEADER | 00000 am a22000003u 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | doaj_fb711b99bb2e42f4a2ac11eb65e719b3 | ||
042 | |a dc | ||
100 | 1 | 0 | |a جواد مهربانی |e author |
700 | 1 | 0 | |a نسرین رمضانی |e author |
700 | 1 | 0 | |a فرزانه ایرانشاهی |e author |
245 | 0 | 0 | |a اثر تمرینات اینتروال هوازی بر سطوح خونی مالون دی آلدئید، ظرفیت ضداکسایشی تام و پروفایل لیپیدی در زنان غیرفعال |
260 | |b Sport Sciences Research Institute, |c 2014-07-01T00:00:00Z. | ||
500 | |a 2322-164X | ||
500 | |a 2476-7050 | ||
520 | |a هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی آثار تمرینات اینتروال هوازی بر سطوح خونی مالون دی آلدئید و ظرفیت ضداکسایشی تام در زنان غیرفعال بود. تعداد 30 نفر زن غیر ورزشکار، سالم و غیر سیگاری (سن: 5/5±6/27 سال، وزن: 4/3±2/64 کیلوگرم) بهطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین اینتروال هوازی و کنترل تقسیم شدند. تمرین اینتروال در ابتدا به مدت 30 دقیقه با تناسب 1 به 1 شامل دویدن با شدت 60 درصد حداکثر ضربان قلب و پیادهروی سریع انجام شد. از هفته چهارم به 45 دقیقه و به تناسب 2 به 1 (دویدن- پیادهروی) و از هفته یازدهم تا چهاردهم به 60 دقیقه به نسبت 3 به 1 افزایش یافت. شدت توالیهای تمرینی در جلسات پایانی به 85 درصد ضربان قلب بیشینه میرسید. قبل و بعد از دوره تمرینی، متغیرهای مورد مطالعه با استفاده از آزمون t مستقل و همبسته تجزیه و تحلیل شد. یافتهها نشان داد چهارده هفته تمرین اینتروال هوازی، باعث کاهش در مقادیر MDA (48/1±5/5 به 77/0±6/3 میلیمول) و افزایش در TAC (49/0±98/1 به 32/0±99/2 میلیمول) شده بود (0.05>P). حداکثر اکسیژن مصرفی نیز در گروه تمرین افزایش معناداری یافته بود (0.05>P). همچنین، مقادیر MDA (77/0±6/3 در برابر 37/0±9/4 میلیمول) و TAC (52/0±21/2 در برابر 32/0±99/2 میلیمول) در گروه تمرین اینتروال نسبت به گروه کنترل پس از 14 هفته بهطور معناداری کمتر بود (0.05>P). سطوح خونی LDL، TChol، TG نیز بهطور معناداری در گروه تمرین هوازی نسبت به کنترل کمتر و HDL بیشتر بود (0.05>P). بهطور کلی، یافتهها نشان داد تمرینات هوازی منظم به صورت اینتروال با افزایش در مدت و شدت سبب کاهش شاخصهای استرس اکسایشی و پراکسیداسیون لیپیدی می شود و همزمان با آن پروفایل لیپیدی خون نیز بهبود مییابد. | ||
546 | |a FA | ||
690 | |a تمرینات اینتروال هوازی | ||
690 | |a پراکسیداسیون لیپیدی | ||
690 | |a استرس اکسایشی | ||
690 | |a نیمرخ لیپیدهای خون | ||
690 | |a Sports | ||
690 | |a GV557-1198.995 | ||
690 | |a Sports medicine | ||
690 | |a RC1200-1245 | ||
655 | 7 | |a article |2 local | |
786 | 0 | |n فیزیولوژی ورزشی, Vol 6, Iss 22, Pp 81-94 (2014) | |
787 | 0 | |n http://spj.ssrc.ac.ir/article_264_d2f90259f2c5dda0ebf7a427a59fc0eb.pdf | |
787 | 0 | |n https://doaj.org/toc/2322-164X | |
787 | 0 | |n https://doaj.org/toc/2476-7050 | |
856 | 4 | 1 | |u https://doaj.org/article/fb711b99bb2e42f4a2ac11eb65e719b3 |z Connect to this object online. |