Regional political cooperation experience : Asean and Burma

• Main Author: Ingjin Naing (Author)
• Other Authors: Withaya Sucharithanarugse (Contributor), Chulalongkorn University. Graduate School (Contributor)
• Format: Book
• Published: Chulalongkorn University, 2014-03-25T12:00:23Z.
• Subjects: Thesis
• Online Access: Connect to this object online.
• Other title: ประสบการณ์การร่วมมือทางการเมืองในภูมิภาคกรณีอาเซียนกับพม่า

Thesis (M.A.)--Chulalongkorn University, 2007

ASEAN's constructive engagement policy on Burma is not successful; however, their relations have undergone significant changes recently. The ASEAN founding principles of non-intervention in domestic affairs and consensus building decision making, ensure incremental changes. Recent calls for internal reform show ASEAN members pay lip service to the international community and domestic and regional civil society but fall short of significant commitments. The ASEAN policy of "constructive engagement" with Burma holds more weight in the regional capitals than political and economic sanctions do, which highlights the organization's willingness to retain Burma's membership. Perhaps because of this, significant progress has not been achieved on Burma's problems such as political and economic refugees in neighboring countries, drug production and smuggling and the spreading of HIV/AIDS pandemic into neighboring countries. These factors diminish the influences of ASEAN in shaping changes in Burma. However, there are some alternative approaches on how ASEAN can work to achieve multilateral cooperation within the international community in dealing with Burma's military government.

นโยบายการเข้าไปเกี่ยวข้องอย่างสร้างสรรค์ของอาเซียนต่อพม่าไม่ประสบความสำเร็จ แต่ในระยะไม่นานมานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างกันได้ปรับเปลี่ยนไป หลักการพื้นฐานของอาเซียนคือการไม่เข้าไปแทรกแซงกิจการภายในของประเทศสมาชิก และการตัดสินใจที่ทั้งหมดเห็นชอบด้วยกันเป็นสิ่งที่ช่วยทำให้ค่อยๆ เกิดการปรับเปลี่ยนจากการเรียกร้องให้มีการเปลี่ยนแปลงภายในพม่าอย่างที่ผ่านมา แสดงว่าสมาชิกของอาเซียนเพียงแต่พูดลอยๆ กับชุมชนนานาชาติ และกับกลุ่มประชาสังคมภายในประเทศและในภูมิภาคโดยหาได้ทำอะไรจริงจังไม่ นโยบายของอาเซียนที่ว่า "เข้าไปเกี่ยวข้องอย่างสร้างสรรค์" กับพม่านั้น มีน้ำหนักในเมืองหลวงของภูมิภาคมากกว่าการลงโทษพม่าทางการเมืองและเศรษฐกิจ ทั้งแสดงว่าองค์กรนี้ยินดีที่จะให้พม่าเป็นสมาชิกสืบไป อาจเพราะเหตุนี้จึงทำให้ไม่มีความคืบหน้าในการปัญหาเกี่ยวกับพม่า เช่น ปัญหาผู้ลี้ภัยทางการเมืองและเศรษฐกิจในประเทศเพื่อนบ้าน ปัญหาการผลิตยาเสพติดและการลักลอบเข้าไปค้าขาย และปัญหาการแพร่ขยายของ HIV/AIDS เข้าไปในกลุ่มประเทศเพื่อนบ้าน ปัจจัยเหล่านี้ต่างลดทอนอิทธิพลของอาเซียนที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในพม่า แต่ยังพอมีทางเลือกอื่นที่อาเซียนพอจะทำได้ด้วยวิธีการที่หลากหลายในวงประชาคมนานาชาติในการที่จะรับมือกับรัฐบาลทหารพม่า