تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی بر نیمرخ لیپیدی و سطح سرمی هپتوکاین HFREP1 در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو
<strong>شیوع فزایندة اضافه‌وزن و چاقی ابتلا به دیابت را درسراسر جهان افزایش داده است. پژوهش‌های قبلی آثار فعالیت بدنی و ورزش منظم را در افزایش حساسیت انسولین و بهبود متابولیسم گلوکز تأیید کرده‌اند؛ اما آثار آن بر هپتوکاین‌ها به‌عنوان القاکنندة مقاومت به انسولین روشن نشده است؛ بنابراین، هدف...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Book |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute,
2018-12-01T00:00:00Z.
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Connect to this object online. |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | <strong>شیوع فزایندة اضافه‌وزن و چاقی ابتلا به دیابت را درسراسر جهان افزایش داده است. پژوهش‌های قبلی آثار فعالیت بدنی و ورزش منظم را در افزایش حساسیت انسولین و بهبود متابولیسم گلوکز تأیید کرده‌اند؛ اما آثار آن بر هپتوکاین‌ها به‌عنوان القاکنندة مقاومت به انسولین روشن نشده است؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی بر نیمرخ لیپیدی و سطح سرمی هپتوکاین- پروتئین وابسته به فیبرینوژن مشتق‌شده از هپاتوسیت (</strong><strong>HFREP1</strong><strong> ) در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود. تعداد 34 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به‌صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی (سن83/1 </strong><strong>± </strong><strong>41/52 سال و </strong><strong>BMI</strong><strong> 33/3</strong><strong>± </strong><strong>40/32 کیلوگرم/ مترمربع)، مقاومتی (سن 5/1</strong><strong>± </strong><strong>45/52 سال و </strong><strong>BMI</strong><strong> 20/1</strong><strong>± </strong><strong>20/31 کیلوگرم/ مترمربع) و کنترل (سن 13/1</strong><strong>± </strong><strong>09/53 سال و </strong><strong>BMI</strong><strong> 88/2</strong><strong> ± </strong><strong>60/32 کیلوگرم/ مترمربع) قرار گرفتند. گروه‌های تجربی هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی انجام دادند. در این پژوهش، متغیرهای </strong><strong>HFREP1</strong><strong>، قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت انسولینی، تری‌گلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین کم‌چگال و لیپوپروتئین پرچگال، قبل و بعد از دورة تمرینی به‌ترتیب با روش‌های آزمایشگاهی الایزا، </strong><strong>HPLC</strong><strong> و فتومتریک آنزیماتیک اندازه‌گیری شدند. پس از تعیین نرمال بودن داددها توسط آزمون شاپیرو- ویلک، از آزمون</strong><strong>آنالیز کو واریانس</strong><strong> و آزمون تعقیبی بانفرونی برای مقایسة داده‌های سه گروه استفاده شد. همچنین، سطح معناداری برای تمام تحلیل‌های آماری </strong><strong>P < 0.05</strong><strong> درنظر گرفته شد. تمرینات مقاومتی و هوازی، هر دو بر فاکتورهای مقاومت انسولینی و نیمرخ لیپیدی مؤثر بودند و سبب کاهش </strong><strong>HFREP1</strong><strong>، قندخون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت انسولینی، تری‌گلیسیرید، کلسترول تام و لیپوپروتئین کم‌چگال شدند؛ در‌حالی‌که لیپوپروتئین پرچگال افزایش یافت. همچنین، در تمام فاکتورها به‌جز مقاومت انسولینی، لیپوپروتئین پرچگال و لیپوپروتئین کم‌چگال در گروه مقاومتی تغییرات بیشتری در مقایسه با گروه استقامتی مشاهده شد (</strong><strong>P > 0.05</strong><strong>). هر دو تمرین مقاومتی و هوازی می‌توانند بر مقاومت انسولینی و نیمرخ لیپیدی مؤثر باشند؛ اما به‌نظر می‌رسد تأثیرگذاری تمرینات مقاومتی بر هپتوکاین های موثر بر مقاومت انسولین و نیمرخ لیپیدی بیشتر است. </strong> |
|---|---|
| Item Description: | 2322-164X 2476-7050 10.22089/spj.2018.5891.1773 |